اصول اخلاق حرفه ای ICF بخش اول

الف. زیربنا

1. عملکرد اخلاقی کوچ

تعریف: کوچ اخلاق مربیگری و استانداردهای کوچینگ را درک کرده و پیوسته آن را به کار می برد:

  1. صداقت و درستی خود را در تعامل با مراجعان، حامیان مالی و ذینفعان روند کوچینگ حفظ می کند
  2. نسبت به هویت، محیط، تجربیات، ارزش ها و باورهای مراجع حساس و دقیق است
  3. از زبان مناسب و محترمانه برای مراجع، حامیان مالی و ذینفعان مربوطه استفاده می کند
  4. از منشور اخلاقی ICF پیروی می کند و از ارزش های بنیادین حمایت می کند
  5. مَحرم مراجع، حامیان مالی و ذینفعان بوده و اطلاعات مراجع را فقط در صورت توافق اولیه با حامیان مالی و ذینفعان در اختیار آنها قرار می دهد
  6. تمایز بین مربیگری، مشاوره، روان درمانی و سایر حرفه های حمایتی را حفظ می کند
  7. در صورت لزوم، مراجع را به سایر کارشناسان متخصص ارجاع می دهد

2. شکل دهی/ایجاد و رشد ذهنیت کوچینگی

تعریف: کوچ ذهنیتی باز، کنجکاو، منعطف و مراجع-محور را ایجاد و حفظ می کند:

1. قبول دارد که مراجع مسئول انتخاب های خود است

2. به عنوان مربی پیوسته در حال رشد و یادگیری است

3. عملکرد متفکرانه ی مستمر برای تقویت مربیگری خود ایجاد می کند

4. نسبت به تأثیر بافت و فرهنگ بر خود و دیگران آگاه بوده و پذیرای آن است

5. از آگاهی و شهود خویش به نفع مراجع بهره می گیرد

6. توانایی تنظیم احساسات را در خود ایجاد و رشد می دهد

7. از نظر ذهنی و عاطفی برای جلسات آماده می شود.

8. در صورت لزوم از منابع بیرون از خویش کمک می گیرد.